KAHIDLAW
“Ang praymal nga panginahanglan
miulipon ug mianod kaniya . . .
TIBUOK hapon nga gihasol ang iyang kaisipan. Sa iyang pag-aliwasa daw nagtindog siya sa habog nga pangpang diin ang bung-aw naghulat sa iyang pag-ambak. Hangtod nga natibuok ang usa ka hukom. Gipunit niya ang Samsung Galaxy S21 nga diha sa tokador ug gipangita ang numero sa iyang tawgan. Gipindot niya ang “call” ug gidap-ig ang selpon sa iyang dunggan. Mikiring ang selpon sa iyang gitawgan.
“Hello! Is this Lucio?”
“Yes, unsay ikaalagad?”
“Si Ruffa ni. Gi-refer ka ni Lucy nako.”
“Ruffa? O, yes. Iya kong gisultihan. Nagpaabot lang kos imong tawag, Ma’m.”
“Karong gabii? 7 pm. Sunset Inn.”
“Yes, Ma’m.”
Ang kahigwaos nga iyang gibati gipulihan sa kaikag sa pagpangandam sa katumanan sa dakong pangahas nga iyang buhaton. Pangahas nga bunga sa ilang panagkita ni Lucy.
Dugay nang wala sila magkita ni Lucy nga suod niyang higala sa nagtungha pa sila sa Capitol University. Busa, dakoan ang iyang kahimuot sa wala damhang panagtagbo nila didto sa Limketkai Mall. Nagpili-pili siyag blaws sa Robinsons Department Store dihang iyang namay-ongan si Lucy didto sa ladies lingerie section. Iyang giduolan.
“Lucy!”
“Ruffa!”
“Dugay tang wa magkita. Four years? Asa ka nagtago?”
“Sa Sugbo. Ikaw, komosta?”
““Kon wa ka magdali, adto tas Figaro magtsika.”
“Maayo hinuon kay daghang gyod tag estoryahan.”
Migawas sila sa dakong tindahan agi sa North Concourse ug misulod sa Figaro didto sa atbang. Nag-order silag smoothie ug sandwich.
Saysay ni Lucy, gitaban siya ni Randy. Didto sila ipon sa ginikanan ni Randy sa Carcar, Cebu. Wala silay anak. Nahimamat ni Ruffa si Randy niadtong uyab pa niini si Lucy. Magulang og pipila ka tuig si Randy kang Lucy ug nagtrabaho kini sa City Engineer’s Office.
“Nia na kos CDO karon. Unom na ka bulan. Naa kos akong mama sa Bulua. Wa ko kahuman sa akong kurso. Ikaw?”
“Na, wa sad kahuman kay naburos ko. Kaila kas akong bana. Si Paolo. Usa ang among anak. Lalaki. Four years old. Naa miy balay sa Upper Carmen, sa Camelya Subidivision.”
“Parehas tag love story. Sayong naminyo.”
“Ug wa katapos sa kolehiyo kay namiyabas.”
“Nagtrabaho ka?”
“Wala. Bilin balay.”
“Four B’s diay ka, hehehe! Bantay bata bilin balay.”
“He-he-he! Ikaw, unsay imong trabaho?”
“Misulay kos multi-level marketing apan wa ko magdugay. Dakog remittance si Randy. Di na ko kinahanglan maghago. Tuod, komosta si Paolo?”
“Waiter siya karon sa usa ka cruise ship nga naglawig sa Mediterranean Sea. Hapit na duha na ka tuig ug wa pa sukad kauli. Sigeg renew og kontrata.”
“Wow! What a coincidence. OFW sad si Randy. Construction Engineer ang trabaho sa Saudi Arabia. Tulo na ka tuig. Kausa pa kauli.”
“Di ka mingawon sa imong bana?”
“Mingaw gyod. Grabe. Ikaw?”
“Labaw pas mingaw. Batan-on pa baya ta. Antos lang kay kinahanglag sapi.”
“Parehas ang atong problema. Kamingaw ug kahidlaw. Apan naay solusyon sa kakulang sa sex life.”
“Ha! Unsa man?”
“Ani lang ni, Day. Let’s be realistic. Ang atong bana dili uhaw sa sex kay sayon kanila ang babaye. Samtang kitang mga asawa nag-antos sa tumang kahidlaw. Di ba unfair?
“Bitaw, unfair tuod.”
“Apan di kinahanglan nga mag-antos ta.”
“Ha! Unsay imong ipasabot?”
“Dunay paagi nga mahupay ang atong kahidlaw. Kon gusto ka tudloan ka nako.”
“Mao ba? Unsa man?”
‘“Commercial sex. Male prostitute.”
“Kahadlok ana. Basin matakdan tag venereal disease.”
“Ang mga lalaking prosti nagpraktis og safe sex, condoms, regular blood tests ug uban pa. Ug pagseguro nga way mahitabong eskandalo nagtomar kog contraceptive pills. Tuo lang nako kay ako ning gibuhat sa Cebu. Maong wala ko maglisod pagpangita dinhi.”
“Nagpaserbisyo ka? Dinhi?”
“Kaduha na. Lucio ang iyang ngalan ug ka-edad ra nato. Minyo si Lucio apan tua sa Hongkong ang iyang asawa. DH. Buotan si Lucio ug makatagbaw sa kahidlaw. Kon interesado ka, I can help you.”
NAPUTOL ang handuraw ni Ruffa sa sangpit sa taksi drayber.
“Abot na ta, Ma’m. P180, Ma’m.”
Gitunolan niyag P200 ang drayber, dayong gawas sa taksi nga wala mangayog sukli. Misulod siyas motel.
Gipili niya kining maong motel kay medyo hilit ang nahimutangan. Gawas pa, nakasulod na siya dinhi. Kadtong gidala siya si Paolo sa uyab pa sila. Kaeskuyla niya si Paolo sa Capitol University. Natapos ni Paolo ang iyang kursong BSBA Major in Human Resource Management Development samtang siya taman ra sa ikatulong tuig sa kursong B.S. in Accounting Technology. Duha ka tuig nga call center agent si Paolo sa wala pa siya makasakay sa “Jewel of the Seas,” nga ang ports of call naglakip sa Rome, Italy, Greece ug Turkey. Ang kita ni Paolo gikan sa iyang suweldo ug sa tip nga iyang madawat mas dako sa iyang kita sa call center. Wala na sila maglisod sa binulan nga balayronon sa ilang housing loan ug sa inadlaw-adlawng panginahanglan. Apan bugti niini ang kalaay sa iyang pag-inusara. Ang tumang kamingaw nga iyang bation ilabi sa panahon sa kagabhion. Kamingaw ug kahaw-ang nga dili mahupay sa ilang tsat sa Messenger.
Miduol siya sa check-in counter.
“Bakante ang Room 214?”
“Bakante, Ma’m.”
“Pila?”
“P350 ang unom ka oras, Ma’m. P300 kada dugang unom ka oras.”
Gitunol sa receptionist ang yawe sa Room 214 human niya mabayri ang P350. Way hasol ang pagsulod sa motel. Walay daghang pangutana. Dili na kinahanglan ang ngalan sa guest.
Tulo ka nadana ang motel. Misaka siya sa ikaduhang andana ug gipangita ang Room 214. Haluag ang lawak kon itandi sa kasagarang motel. May maagiang espasyo sa matag kilid sa katre nga ang walang kilid habig sa sunod nga lawak ug ang tuong kilid, sa CR nga maagian pagsulod sa kuwarto. Sa tiilan sa higdaanan, nahimutang ang tokador. May 32” LED TV habig sa tuo sa tokador ug may gamayng drower ubos sa TV diin nag-inusara ang telepono. Milingkod siya sa ngilit sa haluag nga kama, gikuot ang selpon sulod sa iyang hanbag ug gitawgan si Lucio.
“Room 214.”
“Okey, Ma’m, coming.”
Gitan-aw niya ang oras sa iyang selpon: 7:45 pm.
Gisud-ong niya ang iyang kaugalingon diha sa dakong salamin nga gidikit sa bungbong nga utlanan sa Room 214 ug Room 215. Ang iyang nakita nakapahinumdom kaniya sa butang nga iyang giunya-unya: ang regular nga ehersisyo ug disiplina sa pagkaon. Hinuon, bisan pa sa nadugang nga timbang sulod sa panahon nga wala ang iyang bana, nagpabiling maanindot ang himulig niyang lawas.
Gihubo niya ang iyang step in ug mihigda sa kutson nga nagbitay ang duha ka tiil. Palong ang TV ug nasawod sa iyang pandungog ang hagunghong sa erkon. Samtang naglutok sa kisame, nanumbalik sa iyang panumdoman ang unang pagsulod niya sa motel uban ni Paolo. Nagpabiling tin-aw sa iyang kaisipan ang unang dakong pangahas nga iyang nabuhat. Ang huruhuro sa iyang dughan tungod sa gibating kakulba sa unang higayon nga pribadong nagkauban sila ni Paolo sulod sa usa ka katulganan. Karon, susamang kakulba ang nagsaoy-saoy sa iyang galamhan. Naghinuktok siya. May panahon pang bakwion ang iyang hukom ug dili ipadayon ang iyang pangahas. May panahon pa nga molayas sa motel. Apan daklit ra kadtong pagduhaduha ug kahadlok kay sama sa nahitabo kaniadto, mipasulabi ang kahinam sa dili masupil nga praymal nga awhag sa lawas nga sa dili madugay kahatagan nag katagbawan.
Napugwat siya sa tuktok. Mitindog siya ug giablihan ang pultahan. Namay-ongan niya ang lalaki nga iyang nakita sa selpon ni Lucy.
“Ikaw si Lucio?”
“Yes, Ma’m.”
“Dali, sulod.”
“Salamat, Ma’m.”
Milingkod si Lucio sa bangko sa tokador. Gipanid-an niya ang estranghero nga hulip sa iyang bana, iyang tugyanan sa iyang pagka babaye. Kaamgid ni Paolo ang pamarog ni Lucio.
“Mag-syawer sa ko, Ma’m.”
Nagtalikod si Lucio samtang naghubo ug gibutang sa bangko ang iyang t-shirt, maong, ug brip.
Samtang naligo si Lucio, naghubo siya ug gipahiluna ang iyang sinina, bra ug panti ibabaw sa gamayng drower. Gihangop sa kamig ang init niyang lawas. Iyang giwahing ang bedsyit paubos sa tiilan sa katre ug mihigda ilawom sa habol. Gipiyong niya ang iyang mga mata. Buot niyang malimot sa kaugalingon. Buot niyang mag-inusara ang iyang lawas, bulag sa iyang kaisipan ug kalag.
Migawas si Lucio sa CR ug nasugat sa iyang mga mata ang hubo niining lawas. Gikuha ni Lucio ang kondom didto sa iyang karsones ug way kataha gisuot kini nga nagtindog atubang kaniya.
Sobra ang kahayag sa kuwarto.
Nabasa ni Lucio sa iyang hunahuna. Gipasiga niini ang suga ubos sa katre ug gipalong ang mga bombilya sa kisame ug tokador. Sa awop nga kahayag gikan sa ilawon sa higdaanan, naaninaw niya si Lucio nga miakto sa higdaanan. Giwalis sa lalaki ang habol ug hilom kining midulog kaniya. Migimok ang iyang kaunoran sa pagdapat sa ilang duha ka lawas.
“Relaks lang, Ma’m.”
Samtang gihimas sa lalaki sa iyang dughan, gihanduraw niya ang iyang bana kansang mga kamot sinati sa tanang kurba ug suok sa iyang lawas. Hangtod nga gianod siya sa sulog nga dili kapugngan ug mipasignunot ang iyang lawas sa sayaw sa kinaiyahan. Giganoy si Ruffa sa kalibotan sa kagahapon, diin sulod sa usa ka lawak sa motel napusgay ang iyang pagka ulay. Buot niyang hunahunaon si Paolo, ang iyang Paolo. . .
